اثرات عصارۀ اکدایستروئیدی گیاه silene aucheriana و هالوفنوزاید در کنترل موریانۀ (isoptera: rhinotermitidae).sp reticulitermesدر شرایط آزمایشگاهی

امروزه ترکیبات اکدایستروئیدی، از جمله فیتو اکدایستروئید ها و آنالوگ های اکدایسون، به دلیل توانایی کنترل آفات مورد توجه قرار گرفته اند. آگونیست های هورمون پوست اندازی با اختلال در پوست اندازی باعث مرگ زودرس آفت می شوند و برای موجودات غیرهدف، ایمن اند. هدف از این مطالعه بررسی اثرهای ترکیبات اکدایستروئیدی موجود در گیاه سیلن ایرانی silene aucheriana در مقایسه با آفت کش هالوفنوزاید5 روی موریانۀ .sp  reticulitermesو محاسبۀ مقادیر lt50 وlt90  ترکیبات ذکرشده روی موریانۀ reticulitermes sp. در قالب آزمون های انتخابی و غیر انتخابی است. تجزیه و تحلیل داده ها به روش پروبیت نشان داد که با افزایش غلظت، زمان مرگ و میر (lt50 و lt90) کاهش یافت. درصد مرگ و میر محاسبه شده در غلظت های 1000، 2500، 5000 و 10000 پی پی ام هالوفنوزاید در آزمون انتخابی به ترتیب 54، 60، 76 و 80 درصد و برای عصارۀ گیاه s. aucheriana در غلظت های 5، 10، 20 و 40 درصد به ترتیب 58، 68، 75 و 89 درصد بود. این ترکیبات (هالوفنوزاید و عصارۀ سیلن) سبب ایجاد بدشکلی و اختلال در پوست اندازی در موریانۀ reticulitermes sp. شد. نتایج نشان داد که این ترکیبات (هالوفنوزاید و عصارۀ سیلن) می توانند راه حل مناسبی برای کنترل موریانۀ reticulitermes sp. باشند. بنابر این برای کنترل موریانه ها لازم است مطالعات جامعی روی ترکیبات اکدایستروئیدی انجام گیرد.